همه مراجع: اگر مى داند كه آب به كف پا نمى رسيده، بايد نمازهايى را كه خوانده، قضا كند؛ ولى روزه ها قضا ندارد.[1]
پی نوشت
[1] – امام، استفتائات، ج 1، س 101، روزه؛ فاضل، جامع المسائل، ج 1، س 560؛ صافى، جامع الاحكام، ج 1، س 108؛ نورى، استفتائات، ج 2، س 69؛ تبريزى، استفتائات، س 682 و دفتر: سيستانى، بهجت، مكارم، وحيد.
