
«ابن تیمیه» در منهاج السنه به صراحت می نویسد:
«آنچه در واقعه حَرّه رخ داد، بدین جهت بود که «یزید بن معاویه» جهت آرام کردن شورش [مردم مدینه] بارها نامه فرستاد و از ایشان خواست تا او را اطاعت کنند و زمانی که امتناع ایشان را دید، «مسلم بن عقبه» را به مدینه فرستاد و دستور داد تا 3 روز جان و ناموس و مال مردم مدینه بر سپاهیان مباح است».
برچسب خوردهاعتراف ابن تیمیه, اعتراف ابن تیمیه بر جنایت یزید, الغدیر, الغدیر علامه امینی, امیرالمؤمنین علیه السلام, پیامبر, پیامبر اسلام, پیامبر اسلام (ص), پیامبر اسلام صلی اللّه علیه وآله, پیامبر صلی اللّه علیه وآله, تاریخ, تاریخ اسلام, تاریخ شیعه, ترجمه الغدیر, تشیّع, جان مردم مدینه, جنایت یزید, جنایت یزید بن معاویه, حضرت علی علیه السلام, شورش مدینه, شیعه, عکس نوشته, علّامه امینی, علی, علی علیه السلام, غدیر, مال مردم مدینه, متن الغدیر, مدینه, مسلم بن عقبه, منهاج, منهاج السنه, ناموس مردم مدینه, واقعه حره, یزید, یزید بن معاویه