این سفره‌ی عطا وسیع است. آدم به دوست خود یک کتاب می‌دهد، از باب این‌که «تَهَادَوْا تَحَابُّوا»[1] هدیه بدهید، خدای متعال با هدیه دادن محبّت را اضافه می‌کند. گاهی یک شاخه گل.

 

 

پی نوشت


[1]– الكافي، ج ‏5 ، ص 144.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *