بهره مندى از فرزند صالح، شيرينى و جذابيتى دارد كه كمتر كسى پيدا مى شود كه مايل باشد از اين نعمت عظيم خداوند محروم شود. با نگاهى گذرا به آيات و رواياتى كه در مورد فرزند وارد شده است، مى توان به نگرش اسلام به فرزند و اهميت آن واقف شد. از مجموع آموزه هاى دينى در رابطه با فرزند، چنين استفاده مى شود كه فرزندان نعمت هاى الهى نزد والدين اند و همانند ساير نعمت هاى الهى، هم مى توان با بهره گيرى صحيح از آن ها در مسير تكامل و هدايت، گام برداشت.
در اينجا به نمونه هايى از فرمايشات قرآن كريم و روايات و تعابير آنها درباره فرزند اشاره مى كنيم.
1 – گلى از گل هاى بهشت
پيامبر گرامى اسلام در روايتى زيبا و ارزشمند و تعبيرى جذّاب مى فرمايند: «فرزند صالح گلى از گل هاى بهشت است»[1]يعنى همان طور كه گل هاى بهشتى باعث وجد و سرور اهل بهشت مى شود، فرزند صالح نيز باعث شادمانى و سرور والدين مى گردد.
2 – خير و بركت
در روايات متعددى از فرزند به عنوان خير و بركت و همچنين نعمت ارزشمند، ياد شده است.
پيامبر بزرگوار اسلام حضرت محمد صلى الله عليه و آله نيز به ابن عباس فرمودند: «خانه اى كه در آن كودكى نباشد، خير و بركت ندارد».[2]
امام زين العابدين عليه السلام مى فرمايند: «فرزند، بهترين نعمت است؛ اگر زنده باشد، دعاكننده اى نقد است و اگر چنانچه بميرد، شفاعت كننده اى است كه انسان او را پيشاپيش مى فرستد».[3]
منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف:علی احمد پناهی/پرسش وپاسخ دانشجویی
[1] – «الولد الصالح ريحانة من ريحان الجنّه»؛ مستدرك الوسايل، ج15، ص113.
[2] – «يا ابن عباس بيتٌ لاصبيان فيه لابركة فيه»؛ كنزالعمال، ج16، ص281.
[3] – «نعم الشى ء الولد، ان عاش فدعاء حاضر، و إن مات فشفيع سابق»؛ همان، ص112.