در مسائل علمى، اعتقادى، اخلاقى و آنچه به كمال انسانى بر مى گردد بين زن و مرد هيچ فرقى نيست، ولى در مسائل اجرايى و تقسيم كار بين زن و مرد تفاوت هست منتها اين تفاوت نقشى در تكامل انسان ندارد.
در توضيح مطلب اول بايد گفت: هدف از رسالت همه انبيا، مخصوصاً رسول اكرم (صلی الله علیه وآله) تعليم كتاب و حكمت از يك سو و تزكيه نفوس از سوى ديگر است. يعنى انبيا آمدند تا مردم را با معارف الهى آشنا و عقايد و اخلاق جامعه راكامل كنند. قرآن كريم فرمود: «يُعَلِّمُهُمُ الْكِتابَ وَ الْحِكْمَةَ وَ يُزَكِّيهِمْ»[1] انبيا آمدند براى تعليم و تزكيه، و اين دو خصوصيت، مربوط به جان انسان است و جان انسان از آن جهت كه موجودى ملكوتى است، زن و مرد ندارد.
همه انبيا براى تعليم و تربيت و تزكيه آمده اند كه هم در بخش نظرى، جامعه را به علوم الهى و صحيح آشنا كنند، هم در بخش عملى مردم را به نزاهت و طهارت روح برسانند. همه اين ها به جان انسان برمى گردد كه نه مذكر است نه مؤمنث. اين بدن است كه يا مذكر است يا مؤمنث و گرنه روح، مجرد است. مثل اينكه شما سؤال كنيد كه فلان عده از فرشته ها با اين عده از فرشته ها با هم تفاوت دارند يا نه؟ پاسخش اين است كه اصلاً فرشته زن و مرد ندارد، نه زن است و نه مرد چون مجرد است.
و اما توضيح مطلب دوم: در عالم طبيعت كارها برابر خصوصيات طبيعى و بدنى تقسيم شده است. يك سرى كارها مشترك بين زن و مرد و يك سرى كارها مخصوص هر جنس به طور جداگانه است؛ آن هم از باب اجراييات و تقسيم وظيفه است. اگر مرد در انجام كارها با تقوا و با اخلاص تر بود او كامل تر است و اگر زن در انجام كارهايش با اخلاص تر بود او كامل تر است.
منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف:آیت اللّه عبداللّه جواد آملی/پرسش وپاسخ دانشجویی
[1] – سوره بقره2: آيه129.