آیات عظام امام، خامنه‌اى و نورى: اگر کسى نمى‌تواند وارد آن مکان شود و آنان بترسند که به حرام بیفتند، ماندنشان در آنجا حرام است.[1]
آیات عظام بهجت، سیستانى و وحید: اگر احتمال فساد برود، ماندن آنها در آنجا حرام است؛ هر چند طورى باشد که کس دیگر بتواند وارد شود.[2]
آیات عظام تبریزى و فاضل: اگر کسى نمى‌تواند وارد آن مکان شود؛ در صورتى که احتمال فساد برود، ماندنشان در آنجا حرام است.[3]
آیت‌الله صافى: اگر کسى نمى‌تواند وارد آن مکان شود، ماندن آنان در آنجا حرام است؛ هر چند احتمال فساد ندهند و به گفت‌وگوهاى علمى و ضرورى مانند آن بپردازند.[4]
آیت‌الله مکارم: اگر کسى نمى‌تواند وارد آن مکان شود، بنابر احتیاط واجب ماندن آنان در آنجا حرام است؛ هر چند احتمال فساد ندهند و به گفت‌وگوهاى علمى و ضرورى و مانند آن بپردازند.[5]
منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف: سید مجنبی حسینی/پرسش وپاسخ دانشجویی
[1] – توضیح‌المسائل مراجع، م 2445؛ نورى، توضیح‌المسائل، م 2441 و خامنه‌اى، استفتاء، س 627.
[2] – توضیح‌المسائل مراجع، م2445؛ وحید، توضیح‌المسائل، م2454؛ دفتر: بهجت.
[3] – توضیح‌المسائل مراجع، م2445.
[4] – توضیح‌المسائل مراجع، م 2445.
[5] – توضیح‌المسائل مراجع، م 2445.