همه مراجع: اگر تلذّذ و یا ترس افتادن به گناه در میان باشد، گوش دادن به سخنان آنان جایز نیست.[1]

 

منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف: سید مجنبی حسینی/پرسش وپاسخ دانشجویی


[1] – خامنه‌اى، استفتاء، س 678 و 684؛ صافى، هدایة‌العباد، ج2، (النکاح)، م29؛ سیستانى، منهاج‌الصالحین، ج3،(النکاح)، م29؛ نورى، مکارم و امام، تعلیقات على‌العروة، ج2، (النکاح)، م39؛ دفتر: بهجت، تبریزى، وحید و فاضل.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *