همان طور كه آگاهى از خويشتن، مى‏تواند انسان را از هرگونه خيال‏بافى و افكار منفى درباره خود رهايى بخشد و وى را به سمت كمال واقعى و اصلاح كاستى‏ها رهنمون گردد؛ نبود اعتماد به نفس و منفى بافى، مى‏تواند مانع شكوفايى قابليت‏ها و خلاقيّت‏ها و ايفاى مسئوليت‏ها شود.

اعتماد به نفس، انسان را مستقل و به دور از هرگونه وابستگى بار مى‏آورد و براى انجام مسئوليت‏هاى فردى و اجتماعى آماده مى‏كند. اين امر سبب مى‏شود، فرد مسئوليت‏هاى خويش را با اطمينان كامل انجام دهد و با افزايش قابليت‏ها و  توانايى‏هايش، از هرگونه توقف و سكون بپرهيزد. در واقع اعتماد به نفس، به معناى باور كردن قابليت‏هاى خويش، روبه‏رو شدن فعال با رويدادهاى زندگى و انجام دادن درست وظايف است. بنابراين، اعتماد به نفس از درون فرد سرچشمه مى‏گيرد، نه از بيرون. افرادى كه از اعتماد به نفس كافى برخوردارند، استقلال عمل دارند و مسئوليت‏پذير و پيشرفت گرايند، ناكامى‏هاى زندگى را مى‏پذيرند اما هيچ گاه تسليم نمى‏شوند. بر ايجاد رابطه با ديگران توانايند و از هرگونه گوشه‏گيرى دورى مى‏جويند.

 

كسانى كه از اعتماد به نفس لازم برخوردار نيستند، از مشكلات زير رنج مى‏برند:

1 – احساس خود كم بينى ؛ اين گونه افراد در اكثر اعمال و نگرش‏هايشان، احساس عدم اطمينان و درماندگى مى‏كنند؛ خود را در مواجهه با مشكلات ناتوان مى‏بينند و جملاتى چون «نمى‏توانم اين كار را انجام دهم»، «هرگز قادر به يادگيرى در سطوح عالى نيستم» و «توان نيل به مراتب عالى ندارم»، هميشه ذهن اين افراد را به خود مشغول مى‏كند.

2 – بروز احساسات و عواطف منفى ؛ رفتار اين افراد، حاكى از نوعى خشونت، بى‏قيدى و بدخلقى است. به سبب عدم پذيرش محورى به نام «خود»، همواره در انعكاس علايق خويش با ترديد و تغيير رو به رويند و توان ابراز رفتار عاطفى مناسب ندارند.

3 – گريز از موقعيت‏هاى نگران‏زا ؛ در برابر فشارهاى روانى – به ويژه ترس و خستگى و آنچه موجب آشفتگى مى‏شود – بسيار كم تحمّل‏اند؛ حتّى موردى مانند امتحان، ممكن است برايشان بحران‏هايى اضطراب زا فراهم آورد و به عدم موفقيتشان بينجامد.

 4 – نوميدى ؛ يأس از دستيابى به اهداف، رايج‏ترين ويژگى اين افراد است.

5 – كم‏رويى ؛ يكى از شايع‏ترين صفات اين افراد، كم‏رويى است و معمولاً در برقرارى ارتباطات اجتماعى در صحنه‏هاى گوناگون زندگى، با مشكل جدى روبه‏رو هستند.

6 – رنج عميق ؛ ناراحتى و اندوه، همچون ابرى سياه بر زندگى آنها سايه افكنده است.

 

اكنون در پرتو شناخت مختصر در اين زمينه اشاره به بعضى از راه‏كارهاى عملى جهت تقويت اعتماد به نفس اشاره مى‏شود. اميد است رعايت اين موارد به كاهش مشكل شما بينجامد؛ زيرا همان طور كه خودتان نيز نگاشته‏ايد، مشكل شما در عدم اعتماد به نفس يا ضعف آن ريشه دارد. بى‏ترديد با تقويت اعتماد به نفس و به دست آوردن دركى صحيح از خود و توانايى‏هايتان بر مشكلات چيره مى‏شويد و به تدريج احساس عدم كفايت و كهترى به احساس سربلندى تبديل مى‏شود:

1 – استعدادهاى خود را هر چه بيشتر بشناسيد ؛ شناخت استعدادها و قابليت‏هايتان مى‏تواند در كسب اعتماد به نفس مفيد واقع شود و شما را از دام نااميدى رها سازد. بدين منظور، استعدادها و توانمندى‏هاى مختلف علمى، ورزشى، هنرى، كلامى و… خويش را يادداشت كنيد و هر روز آن را براى خود بخوانيد.

2 – بر توانايى‏ها و موفقيت‏هاى گذشته خود تكيه كنيد ؛ بايد بر توانايى‏هاى خويش تكيه كنيد و ضمن مرور موفقيت‏هاى گذشته، آنها را در كانون تمركز و توجّه خود قرار دهيد.

 3 – گذشته ناموفق و شكست‏ها را فراموش كنيد ؛ اگر تصورى نامطلوب از گذشته داريد، به دست فراموشى سپاريد. تصور نامطلوب اجازه نمى‏دهد به تغييرات خويش پى ببريد و حقيقت كنونى خود را دريابيد.

4 – خود را مثبت ارزيابى كنيد ؛ درباره خويش مهربان باشيد و شخصيت خود را با ديد مثبت ارزيابى كنيد. در شايستگى خويش، ترديد نكنيد و خود را با صفات خوب بشناسيد و در انجام كارها توانا بدانيد.

5 – ريسك كنيد ؛ روى تجربيات جديد، با ديد يادگيرى بيشتر فعاليت كنيد و از شكست نهراسيد. چنانچه اين گونه عمل كنيد، امكانات جديدى براى شما فراهم مى‏آيد و حس خويشتن پذيرى‏تان تقويت مى‏شود.

6 – از خواهش‏هاى خود بكاهيد ؛ عزّت و سربلندى انسان در گرو عدم درخواست‏هاى مكرّر از ديگران است. به خود متكى باشيد و به آنچه هستيد و داريد، اكتفا كنيد تا اعتماد به نفس بيشترى به دست آوريد.

7 – خود را با ديگران مقايسه نكنيد ؛ هرگز خود يا موفقيت‏هايتان را با ديگران مقايسه نكنيد. همواره به رقابت با خويش بپردازيد؛ زيرا هر كس از شرايط و امكانات ويژه‏اى برخوردار است.

 

8 – ارتباط با خدا را حفظ و تقويت كنيد ؛ مهم‏ترين روش كسب اعتماد به نفس، ارتباط با خداوند ونيايش با او است. اگر حضور در برابر خالق هستى و كمال مطلق را احساس و به او تكيه و اعتماد كنيد و بزرگى‏اش را دريابيد و به او بپيونديد؛ به بزرگى شخصيت خويش واقف خواهيد شد. بنابراين، در نمازها حضور قلب بيشترى پيدا كنيد و خود را با ذات اقدس الهى مرتبط بدانيد.

 

9 – از هدف‏هاى كوچك و متوسط شروع كنيد ؛ يكى از علل شكست‏هاى مكرر افراد و خود كم بينى، در نظر گرفتن هدف‏هاى بزرگ و دست نيافتنى است.  براى اينكه به خودباورى و اعتماد به نفس برسيد، ابتدا از هدف كوچك‏تر شروع كنيد تا با دست يافتن به هدف و چشيدن طعم موفقيت، اعتماد به نفس و احساس خود ارزشمندى در شما تقويت شود.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *