همه مراجع (به جز بهجت، صافى و مكارم): اگر با حق زناشويى شوهر منافات داشته باشد، بنابر احتياط واجب بايد اجازه بگيرد. اگر شوهر او را از روزه گرفتن باز دارد، بايد اطاعت كند ؛ هر چند با حق زناشويى او منافات نداشته باشد.[1]
آيات عظام بهجت و مكارم: بنابر احتياط واجب، بايد از شوهر اجازه بگيرد ؛ هر چند با حق زناشويى شوهر منافات نداشته باشد.[2]
آيه اللّه صافى: اگر با حق شوهر منافات داشته باشد، بايد از شوهر اجازه بگيرد و اگر منافات نداشته باشد، بنابر احتياط واجب بايد اجازه بگيرد. اگر شوهر او را از روزه گرفتن باز دارد، بايد اطاعت كند ؛ هر چند با حق زناشويى او هم منافات نداشته باشد.[3]
منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف: سید مجنبی حسینی/پرسش وپاسخ دانشجویی
[1] – امام، سيستانى و نورى، تعليقات على العروة، اقسام الصوم، السابع ؛ تبريزى، منهاج الصالحين، ج 1، م 1067 ؛ وحيد، منهاج الصالحين، ج 2، م 1067 ؛ دفتر: خامنه‌اى.
[2] – مكارم، تعليقات على العروة، اقسام الصوم، السابع ؛ بهجت، وسيله النجاة، ج 1، م 1186.
[3] – صافى، هداية العباد، ج 1، م 1399.