آيات عظام امام، خامنهاى و نورى: اگر بعد از اذان صبح محتلم شده باشد، مىتواند روزه بگيرد ؛ ولى اگر پيش از اذان صبح محتلم شده، نمىتواند آن روز را روزه بگيرد.[1]
آيهاللّه بهجت: روزه آن روز باطل مىشود.[2]
آيات عظام تبريزى، سيستانى و وحيد: مىتواند آن روز را روزه بگيرد.[3]
آيات عظام صافى و فاضل: اگر وقت قضاى روزه تنگ نيست، بايد روز ديگرى را روزه بگيرد ؛ ولى اگر وقت تنگ است – به عنوان مثال پنج روز قضا به ذمه دارد و پنج روز هم بيشتر به ماه رمضان باقى نمانده است – بنابر احتياط واجب، بايد آن روز را روزه بگيرد و بعد از رمضان هم قضا كند و اگر وقت تنگ نيست، روزهاش باطل است و بايد روز ديگرى را روزه بگيرد.[4]
آيهاللّه مكارم: اگر وقت قضاى روزه تنگ نيست، بنابر احتياط واجب بايد روز ديگرى را روزه بگيرد ؛ ولى اگر وقت تنگ است – به عنوان مثال پنج روز قضا به ذمه دارد و پنج روز هم بيشتر به ماه رمضان باقى نمانده – همان روز را روزه بگيرد و روزه صحيح است.[5]
منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف: سید مجنبی حسینی/پرسش وپاسخ دانشجویی
[1] – توضيحالمسائل مراجع، م 1635.
[2] – بهجت، وسيلهالنجاة، ج 1، م 1089.
[3] – توضيحالمسائل مراجع، م 1635 ؛ وحيد، توضيحالمسائل، م 1641.
[4] – توضيحالمسائل مراجع، م 1635.
[5] – توضيحالمسائل مراجع، م 1635.