امام: اگر در مدت ده روز، تنها يك مرتبه و به اندازه دو ساعت، از خوابگاه به دانشگاه بروند، نماز تمام و روزه صحيح است و در غير اين صورت شكسته است و روزه صحيح نيست.[1]
آيات عظام بهجت، سيستانى، فاضل، صافى، نورى و وحيد: در فرض ياد شده، نماز تمام و روزه صحيح است.[2]
آيهاللّه تبريزى: بنابر احتياط واجب، بايد نماز را بين شكسته و تمام جمع كنند و اگر روزه بگيرند، صحيح است و قضا ندارد.[3]
آيات عظام خامنهاى و مكارم: اگر در مدت ده روز، چند بار به اندازه يك تا دو ساعت در روز و يا در مجموع به مقدار هفت ساعت يا يك سوم شب از خوابگاه به دانشگاه بروند، نماز تمام و روزه صحيح است و در غير اين صورت نماز شكسته است و روزه صحيح نيست.[4]
تبصره 1 – آيهاللّه مكارم: اگر بين محل تحصيل و خوابگاه 5-4 كيلومتر باشد رفت و آمد اشكال ندارد.
تبصره 2 – كسانى كه بعد از قصد اقامت ده روز و خواندن حداقل يك نماز چهارركعتى تصميم بگيرند به كمتر از مسافت شرعى رفت و آمد كنند محدوديت ندارند.
منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف: سید مجنبی حسینی/پرسش وپاسخ دانشجویی
[1] – توضيحالمسائل مراجع، م 1338.
[2] – دفتر: نورى، سيستانى، مكارم، بهجت، صافى، فاضل و وحيد.
[3] – دفتر: تبريزى.
[4] – خامنهاى، اجوبة الاستفتاآت، س 659.