آيات عظام امام، خامنهاى، فاضل، صافى و نورى: وقت افطار روزه مغرب است. مغرب زمانى است كه قرص خورشيد در افق پنهان شود و بعد از مدتى سرخى طرف مشرق از بالاى سر انسان بگذرد.[1]
آيات عظام بهجت و مكارم: وقت افطار روزه غروب است. غروب زمانى است كه قرص خورشيد در افق پنهان شود؛ ولى احتياط مستحب آن است كه مدتى صبر كند تا سرخى طرف مشرق از بين برود و مغرب شود.[2]
آيات عظام تبريزى، سيستانى و وحيد: وقت افطار روزه بنا بر احتياط واجب مغرب است؛ يعنى، بايد مدتى صبر كند تا سرخى طرف مشرق از بالاى سر انسان بگذرد.[3]
تبصره . براساس ديدگاه مشهور فقيهان بين غروب و مغرب تفاوت است. غروب عبارت است از پنهان شدن قرص خورشيد در افق. مغرب عبارت است از زمانى كه سرخى طرف مشرق كه بعد از غروب خورشيد پيدا مىشود، از بين برود. فاصله زمانى بين غروب خورشيد و مغرب به اختلاف فصلهاى سال تفاوت مىكند؛ (تقريبا بين پانزده تا بيست دقيقه مىباشد).
منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف: سید مجنبی حسینی/پرسش وپاسخ دانشجویی
[1] – توضيحالمسائل مراجع، م 735 و دفتر: خامنهاى.
[2] – توضيحالمسائل مراجع، م 735.
[3] – توضيحالمسائل مراجع، م 735 ؛ وحيد، توضيحالمسائل، م 741.