آنچه علماى اخلاق فرمودهاند، برگرفته از مجموع رواياتى است كه در اين زمينه وجود دارد.
امام باقر (عليهالسلام) درباره روزه «عوام» مىفرمايد: «روزهدار هر كارى انجام دهد، براى روزه او زيانى ندارد ؛ اگر از چهار كار خود دارى كند: خوردن، آشاميدن، آميزش با زنان و فرو رفتن در آب».[1]
امام صادق (عليهالسلام) درباره روزه «خواص» مىفرمايد: «هرگاه روزهدار بودى، بايد گوش و چشم تو در برابر كارهاى حرام و همه اعضاى تو در برابر كارهاى زشت نيز روزهدار باشد».[2]
حضرت على (عليهالسلام) درباره روزه «خواص الخواص» مىفرمايد: «روزه قلب و خوددارى از فكر گناه، برتر از روزه شكم و خوددارى از خوراك است».[3]
منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف: سید مجنبی حسینی/پرسش وپاسخ دانشجویی
[1] – من لا يحضره الفقيه، ج 2، ص 107.
[2] – بحارالانوار، ج 96 ص 292.
[3] – ر.ك : غررالحكم و دررالكلم.