آیات عظام امام، خامنه اى، صافى، فاضل و نورى: بنابر حتیاط واجب، بدون قصد لذت و ترس افتادن به حرام نیز جایز نیست.[1]
آیه اللّه بهجت: نگاه به آنان جایز نیست ؛ هر چند بدون قصد لذت باشد.[2]
آیات عظام تبریزى، سیستانى، مكارم و وحید: اگر بدون قصد لذت و ترس افتادن به حرام باشد، اشكال ندارد[3] (مگر اینكه از زنانى باشند كه اگر آنان را نهى كنند، بپذیرند).
منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف: سید مجنبی حسینی
[1] – امام، تحريرالوسيله، ج2، النكاح، م27 ؛ فاضل و نورى، تعليقات علىالعروة، النكاح، م27 ؛ صافى، هداية العباد، ج2، النكاح، م27 و خامنهاى، استفتاء، س 509، 582 و 1399.
[2] – دفتر: بهجت.
[3] – وحيد، توضيحالمسائل، م، 2443 ؛ سيستانى، توضيحالمسائل مراجع، م2434 و Sistani.orgنگاه س2 ؛ تبريزى، التعليقه على منهاجالصالحين، النكاح، م1232 ؛ مكارم، استفتاءات، ج1، س812 و التعليقة على العروة، م 27.