امام: مى‏تواند شرط كند كه اگر عذر عرفى يا شرعى برايش پيدا شد، بتواند از اعتكاف خارج شود؛ ولى بدون عذر جايز نيست.[1]

آيات عظام بهجت، صافى، فاضل و نورى: آرى، چنين شرطى جايز است و اگر شرط كرد – هر زمان كه خواست – مى‏تواند از اعتكاف خارج شود.[2]

آيات عظام سيستانى، مكارم و وحيد: مى‏تواند شرط كند كه اگر عذر عرفى يا شرعى برايش پيدا شد، بتواند از اعتكاف را خارج شود؛ ولى بدون عذر بنابر احتياط واجب، جايز نيست.[3]

 

 

پی نوشت ها


[1] – امام، تعليقات على العروة، الاعتكاف، م 40.

[2] – نورى و فاضل، تعليقات على العروة، الاعتكاف، م 40 ؛ بهجت، وسيلة النجاة، ج 1، م 1207 ؛ تبريزى، منهاج‏الصالحين، الاعتكاف، م 1074 و صافى، هدايه‏العباد، ج 1، م 1416.

[3] – سيستانى و وحيد، منهاج‏الصالحين، الاعتكاف، م 1074.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *