همه مراجع (به جز بهجت): خیر، جایز نیست ؛ مگر آنكه معناى هر كلمه از عقد را جداگانه بداند و كلمات آن را صحیح ادا كند.[1]
آیه اللّه بهجت: بنابر احتیاط واجب، نمى تواند آن را به عربى بخواند ؛ مگر آنكه بخواهد ترجمه آن را به زبان فارسى و یا زبان دیگرى جارى كند. در این صورت احتیاط مستحب آن است كه هر دو را بخواند (عربى و ترجمه آن).[2]
منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف: سید مجنبی حسینی
[1] – سيستانى، منهاج الصالحين، ج 2، م 36 و 37 ؛ توضيحالمسائل مراجع، م 2372 ؛ وحيد، توضيحالمسائل،2436 ؛ نورى، توضيحالمسائل، م 2368.
[2] – بهجت، توضيحالمسائل، م 1884.