آیات عظام امام، بهجت، خامنه اى، صافى و مكارم: اگر به طور متعارف و غیر لهوى باشد، اشكال ندارد.[1]
آیات عظام تبریزى، سیستانى و فاضل: دست زدن فى نفسه (به تنهایى)، اشكال ندارد.[2]
آیه اللّه نورى: اگر جلف و سبك نباشد، اشكال ندارد.[3]
آیه اللّه وحید: احتیاط واجب در ترك آن است.[4]
منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف: سید مجنبی حسینی
[1] – مكارم، استفتاءات، ج 2، س 538 و 539 ؛ صافى، جامعالاحكام، ج 2، س 1581 ؛ تبريزى، استفتاءات، س 1051 ؛ خامنهاى، اجوبة الاستفتاءات، س 1181 و 1180 ؛ بهجت، توضيحالمسائل، متفرقه، م 30 ؛ دفتر: امام.
[2] – تبريزى، استفتاءات، س 1051 ؛ سيستانى، Sistani.org، موسيقى ش 5.
[3] – استفتاءات، ج 2، س 584.
[4] – دفتر: وحيد.
برچسب خوردهآلات موسیقی, آهنگ, ائمه علیهمالسلام, اجتهاد, اجتهاد و تقلید, اجناس, احکام, احکام شرعی, اختلاف نظر, اختلاف نظر مراجع, اساتید, استنباط, استنباط احكام, اصطلاح فقهى, اعتكاف, اعتكاف گناه, اعتکاف در حیاط مسجد, اهمیت اعتكاف, اهمیت روزه, پیامبر ص, پیامبر صلى الله علیه وآله, پیشینه تقلید, تحریكى, تقلید, تقلید از مجتهد, تلاش, جنس, حج, حكم نوازندگى, حیاط, حیاط مسجد, خمس, خمس سپرده گذارى, خمس سفر حج, دانشجو, دندان, دهان, راهنما, رژلب, روزه, روزه دار, زمان پیامبر, زیارت, سپرده گذارى, سفر حج, شامپو, عالم, عطر, عطر روزه دار, فروش, فطره, فطریه, فقیه, قصد اقامت, قطع اعتكاف, كف زدن, کرم, کوشش, لثه, مؤونه, ماه رمضان, ماه مبارك رمضان, متعارف, مجتهد, مراجع, مراجع تقلید, مرجع, مرجع دینی, مسجد, معمول, مکه, موسیقى تحریكى, موسیقی, نماز, نوازندگی, نوازنده, همبستگی