همه مراجع: خیر، هیچ گونه تفاوتى میان آنها در حكم نیست و معیار حرمت استماع موسیقى، طرب انگیزى و لهوى بودن آن است.[1]
منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف: سید مجنبی حسینی
[1] – صافى، جامعالاحكام، ج 1، س 1002 ؛ خامنهاى، اجوبة الاستفتاءات، س 1127 و 1146 ؛ مكارم، استفتاءات، ج 1، س 527 ؛ تبريزى، استفتاءات، س 1043 ؛ سيستانى، Sistani.org، موسيقى، ش 26 و 22 و 5 ؛ نورى، استفتاءات، ج 2، س 548 و دفتر: بهجت، وحيد، امام، فاضل.
برچسب خوردهآلات موسیقی, آهنگ, ائمه علیهمالسلام, اجتهاد, اجتهاد و تقلید, اجناس, احکام, احکام شرعی, اختلاف نظر, اختلاف نظر مراجع, اساتید, استنباط, استنباط احكام, اصطلاح فقهى, اعتكاف, اعتكاف گناه, اعتکاف در حیاط مسجد, اهمیت اعتكاف, اهمیت روزه, پیامبر ص, پیامبر صلى الله علیه وآله, پیشینه تقلید, تقلید, تقلید از مجتهد, تلاش, جنس, حج, حكم نوازندگى, حیاط, حیاط مسجد, خمس, خمس سپرده گذارى, خمس سفر حج, دانشجو, دندان, دهان, راهنما, رژلب, روزه, روزه دار, زمان پیامبر, زیارت, سپرده گذارى, سفر حج, شامپو, عالم, عطر, عطر روزه دار, فروش, فطره, فطریه, فقیه, قصد اقامت, قطع اعتكاف, کرم, کوشش, لثه, مؤونه, ماه رمضان, ماه مبارك رمضان, متعارف, مجتهد, مراجع, مراجع تقلید, مرجع, مرجع دینی, مسجد, معمول, مکه, موسیقی, نماز, نوازندگی, نوازنده, همبستگی
