همه مراجع (به جز تبریزى، خامنه اى، سیستانى و وحید): كفاره آن آزاد كردن یك بنده، یا اطعام شصت فقیر و یا گرفتن دو ماه روزه پى درپى به طور تخییر است.[1]
آیات عظام تبریزى، خامنه اى، سیستانى و وحید: كفّاره آن آزاد كردن یك بنده یا اطعام ده فقیر یا پوشاندن آنان است و اگر اینها را نتوانست، باید سه روز پى در پى روزه بگیرد.[2]
منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف: سید مجنبی حسینی
[1] – توضيحالمسائل، مراجع، م 2654 ؛ نورى، توضيحالمسائل، م 2652.
[2] – تبريزى، منهاجالصالحين، ج 2، م 1564 ؛ سيستانى، منهاجالصالحين، ج 3، م 746 ؛ خامنهاى، استفتاء، س 1149 و 1109 ؛ وحيد، منهاجالصالحين، ج 3، م 1564.