همه مراجع (به جز بهجت، صافى و مكارم): خروج منى در مرد داراى سه نشانه است: 1 – همراه با شهوت باشد. 2 – با جستن بیرون آید. 3 – بدن سست شود. اگر هیچ یك از نشانه هاى سه گانه و یا یكى از آنها را نداشت، حكم به منى نمى شود ؛ مگر آنكه از راه دیگرى یقین كند كه منى است.[1]
آیات عظام بهجت و مكارم: خروج منى در مرد داراى دو نشانه است:
1 – همراه با شهوت باشد.
2 – با جستن بیرون آید. اگر هیچ یك از دو نشانه یا یكى از آن دو را نداشت، حكم به منى نمى شود ؛ مگر آنكه از راه دیگرى یقین كند كه منى است.[2]
آیه اللّه صافى: اگر با شهوت و جستن بیرون آید و یا با جستن بیرون آید و بدن سست شود، آن رطوبت حكم منى را دارد و اگر هیچ یك از این دو نشانه را نداشت، حكم به منى نمى شود ؛ مگر آنكه از راه دیگرى اطمینان پیدا كند كه منى است.[3]
منبع:نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاهها / مؤلف: سید مجنبی حسینی
[1] – توضيحالمسائل مراجع، م 346 ؛ وحيد، توضيحالمسائل، م 352 ؛ نورى، توضيحالمسائل، م 347 ؛ خامنهاى، اجوبة الاستفتاءات، س 180.
[2] – بهجت، توضيحالمسائل مراجع، م 346 و مكارم، تعليقات على العروة، غسل الجنابة.
[3] – توضيح المسائل، م 1352.