اين به دليل گستره كمى و كيفى واقعه عاشورا است. وضعيت خاص جهان اسلام و مسلمانان، حالات حاكمان مسلمان و ظلم‌هاى فراوان آنان، در بند كشيده شدن انسانيت و آزادى، تحقير امت اسلامى، سلب امنيت، تشديد ظلم عليه شيعيان، فراموشى آموزه‌هايى چون امر به معروف و نهى از منكر، شيوع بدعت‌ها و ورود آنها به دين، اخلال در وحدت مسلمانان، فراموشى اخلاق اسلامى و انسانى و … از يك سو و موقعيت ويژه اباعبدالله (عليه‌السلام) از جهت مظلوميت و تنهايى، كيفيت برخورد مسلمانان به ظاهر دوست با حضرت، نوع جنگ و برخورد فيزيكى با آن حضرت و اصحاب و اهل و عيالش، آموزه‌ها و درس‌هاى تربيتى، اجتماعى، سياسى، فرهنگى و دينى به خصوص امام حسين (عليه‌السلام) از سوى ديگر؛[1] همه و همه شكل خاصى به اين حادثه داده است كه ابعاد گوناگون، پيچيده و ژرف آن، موضوعات و مسائل فراوانى را براى تحقيق و پژوهش فراروى محققان قرار داده است و اين با توجه به وجود هزاران كتابى است كه تاكنون در زمينه اين رويداد، به نگارش درآمده است.
حضرت رسول صلى‌الله‌عليه‌و‌آله امام على (عليه‌السلام) ، حضرت زهرا (عليهاالسلام) ، امام حسن مجتبى (عليه‌السلام) و معصومان پس از اباعبدالله (عليه‌السلام) ؛ به دليل همين ويژگى‌هاى خاص و منحصر به فرد قصه كربلا، اين همه بر احياى ياد كرد آن در قالب عزادارى تأكيد فرموده‌اند.[2]
به هر روى نفس حوادث عاشورا و ابعاد گوناگون آن، آن را واقعه‌اى بى‌نظير در تاريخ ساخته است؛ چنان كه امام صادق (عليه‌السلام) فرمود: «لا يوم كيومك يا اباعبدالله»[3] و روشن است كه نكوداشت هر واقعه‌اى، به گستردگى آن بستگى دارد و چون حادثه عاشورا چنين است، عزادارى آن نيز كما و كيفا با عزادارى براى واقعه‌هاى ديگر قابل مقايسه نيست.
نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها
نویسنده:گروه مؤلفان
[1] – در اين خصوص نگا: حسين، نفس مطمئنه، صص 5 ـ 18.
[2] – نگا: بحارالانوار، ج 44، ص 223، 243، 244، 245، 281، 282، 289، 291، 293 و … .
[3] – شيخ صدوق، امالى، ص 77.