حاكم نيشابوري ( متوفاي 405 هـ ) از داود بن ابو صالح نقل مي‏كند :
روزي مروان حَكَم ديد كه شخصي صورت خود را بر قبر پيامبر ( ص ) گذاشته است ، با شتاب سوي او آمد و گردن او را گرفته ، از جاي بلند كرد و گفت: مي‏داني چه مي‏كني ؟! منظور وي اين بود كه چرا به زيارت سنگ و كلوخ آمده اي ! زائر كه ابو ايوب انصاري – از صحابه پيامبر ( ص ) – بود گفت: آري خوب مي‏دانم كه چه مي‏كنم ! من هرگزبه زيارت سنگ نيامده‏ام ، بلكه به‏زيارت پيامبر ( ص ) آمده‏ام.
از رسول‏اللّه ( ص ) شنيدم كه فرمود: «بر دين خدا گريه نكنيد اگر متولّيانش اهل بودند ، و آنگاه كه نااهلان برآن حكم راندند ،برايش بگرييد .»
جالب است كه اين حديث را حاكم و ذهبي هر دو صحيح مي‏دانند!
از اين رخداد تاريخي به‏خوبي روشن مي‏شود كه ريشه اين تفكّر از بني‏اميه و به خصوص مروان بن حكم؛ همان طرد شده رسول‏اللّه ( ص ) است .(مستدرك حاكم ، ج‏4 ، ص 560)

 

 

منبع:پرسمان

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *