غدير، تمام کمالها و خيرات و سعادات دنيا و آخرت پديدار می گردد.
لذاست که خاتم انبياء و پيامبر نور و رحمت «حضرت محمد مصطفی» صلی الله عليه و آله و سلّم میفرماید: «يا علىّ لَوْ اَنّ عّبداً عَبَدَ الله عزّوجلّ مثل ما اَقَامَ نُوحُ فى قومِهِ وكانَ لَهُ مِثلُ اُحُدٍ ذَهَباً، فأنفَقَهُ فى سبيل الله ومُدَّ فى عمرِهِ حتى حجّ الفَ عامٍ على قَدَمَيْهِ ثُمّ قُتِلَ بين الصَّفا و المَروَةِ مظلوماً ثُمّ لم يولِكَ يا عَلِىُّ، لَم, يَشُّم رائحة الجّنّةِ وّلَم يَدْخُلها ». یعنی: «يا علی! اگر شخصی به اندازه عمر حضرت نوح خدا را بندگی و عبادت کند؛ و به اندازهی کوه اُحد طلا داشته و همهی آن را در راه خدا انفاق کند؛ و عمرش آنقدر طولانی شود که هزار مرتبه با پای پیاده حجّ به جای آورد؛ سپس در ميان صفا و مروه به شهادت برسد؛ اما ولايت تو را نداشته باشد بوی بهشت به مشام وی نخواهد رسيد و داخل بهشت نخواهد شد» (اين حديث در بسياری از منابع و کتب اهل سنت نقل شده است؛ از جمله:
1 – مقتل الحسين (ع) علامه خوارزمی جلد 1 ص260.
2 – المناقب علامه خوارزمی ص38.
3 – ينابيع المودة علامه شیخ سليمان حنفی جلد 1 ص252.
4 – لسان الميزان علامه ابن حجر عسقلانی جلد 5 ص219.
5 – مناقب المرتضويّه علامه کشفی ترمذی ص109.
6 – مودة القربی علامه شافعی همدانی ص64 چاپ لاهور).
منبع:پرسمان