نخست بايد دانست در اعمال انسان سه عامل مهم نقش دارد:

1 – عوامل وراثتى و ژنتيكى

2 – عوامل محيطى.

3 – اختيار و انتخاب.

سه امر ياد شده، از عوامل متغير هستند كه هيچ گاه شرايط مساوى را براى افراد انسان ها به وجود نمى آورند و اين تفاوت ها از زيبايى هاى آفرينش و بر اساس «حكمت» خداوند است.

اما «عدالت» خدا بر اين اساس است كه از هر كس با توجه به شرايط محيط و عوامل ژنتيكى و امكاناتى كه در اختيار دارد، بازخواست كند؛ لذا شدت و يا تخفيف عذاب و يا پاداش او نيز با ملاحظه هر سه عامل است.

به طور مثال در روايت آمده كه خداوند، هفتاد خطا را بر جاهل مىآمرزد كه يكى از آنها را بر عالم نمى آمرزد. بنابراين تأثير عوامل غير اختيارى در روحيات و اعمال و كنشهاى انسانها، امرى مسلّم و ترديد ناپذير است؛ ليكن اين گونه امور هرگز سلب كننده اختيار و آزادى اراده انسانى نيستند و از طرف ديگر نمىتوانند فطرت پاك الهى آدمى را – كه اورا به سوى خدا و فضايل و پاكىها فرا مىخواند – از بين ببرند.

نقش عوامل محيطى يا وراثتى ياد شده آنها، ايجاد زمينه گرايش به سوى بعضى از رذالتها و منكرات است. بنابراين تفاوت يك انسان حرام زاده يا فردى كه در محيط تربيتى فاسدى تولد و رشد مىيابد، با فرد حلال زاده يا كسى كه در محيط سالم تولد و رشد يافته، آن است كه در وى زمينه گرايش به كژىها و آلودگىها بيشتر است؛ ولى اين زمينه هرگز توانايى و اراده اصلاح را از او سلب نمىكند و همين انسان بر حسب فطرت الهى ميل به سوى نيكىها و ارزشهاى متعالى نيز دارد. بنابراين مىتواند مانند هر كس ديگر به سمت ارزشها و فضايل حركت كند.

در طول تاريخ نيز بسيارى از انسانهايى كه در محيط سالم رشد كردهاند، به سوى انحرافات گرويده و در مقابل افرادى در محيط هاى فاسد عليه تمايلات نفسانى پست خود قيام كرده و به اصلاح گراييدهاند. از طرف ديگر عذاب و پاداش الهى، نسبت به همه انسانها يكسان نيست؛ چنان كه گفتهاند: در قيامت سه كتاب وجود دارد كه به حسب آنها پاداش و جزا صورت خواهد گرفت:

1 – پرونده سيئات،

2 – پرونده حسنات،

3 – پرونده نعمات.

مقصود از نعمتها صرفاً آب و نان و … نيست؛ بلكه مهمترين آنها عوامل تربيتى ـ مانند پيامبران، علما، خانواده خوب، دوستان خوب، شرايط اجتماعى مناسب، قواى ادراكى، شرايط ژنتيك و… ـ مىباشد.

از اينجا روشن مىشود كه مسئوليت هر كس در پيشگاه خداوند، متناسب با نعمتهايى است كه پروردگار به وى ارزانى داشته و عدالت الهى ايجاب مىكند با ملاحظه تمام شرايط و عوامل ارادى و غير ارادى دخيل در افعال انسان، هر فردى را پاداش و جزا بخشد. آنچه در روايات درباره حرامزادگان و … آمده، همه براى تذكر و يادآورى وجود همين زمينهها است و از آنها مىتوان در امور تربيتى نتايج درخشانى گرفت. بنابراين وجود اين عوامل و تأثير آنها، هيچ تضادى با عدل الهى و پاداش و عذاب اخروى ندارد.

 

پرسش و پاسخ های دانشجویی پیرامون خداشناسی/ مؤلف:محمدرضا کاشفی

دفتر نشر معارف

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *