در پاسخ به سوال شما بايد گفت: در منابع روايي شيعه، رواياتي داريم كه تصريح دارند بر اينكه امور غسل، كفن و دفن امام† را تنها امام† متكفّل ميشود.[1] **بر اين اساس، امام سجّاد مأمور دفن پدر بزرگوار خود بوده است.
علامة مجلسي پس از نقل گزارشي از شيخ مفيد ـ كه در پاورقي آورده شده است[2] ـ، مينويسد:
در واقع، امام را به غير از امام دفن نميكند. حضرت امام زين‌العابدين† به اعجاز امامت آمد و جسد مطهّر آن حضرت و بلكه ساير شهدا را دفن كرد.[3] چنانكه در جريان شهادت امام رضا† كه در طوس به شهادت رسيد، امام جواد† به قدرت الهي از مدينه به طوس آمد و امور غسل و كفن امام را خود عهده‌دار شد.[4]
البته دربارة دفن ساير شهدا توسط امام سجّاد، سندي وجود ندارد. و تنها دفن بدن امام حسين† توسط امام سجّاد†، صورت پذيرفته است.

 

 

منبع:پرسمان

[1]. علي بن‌حسين مسعودي، اثبات الوصية، ص 207 ـ 208؛ شيخ طوسي، اختيار معرفة الرجال، ج2، ص 464 ـ 463، ح 883؛ شيخ صدوق، عيون اخبار الرضا، ج1، ص 276؛ طبري، دلائل الامامة، ص 163؛ مجلسي، بحارالانوار، ج27، ص 288 ـ 291.
**.
مرحوم صدوق در توجيه و تفسير روايات مربوط به غسل امام توسط امام بعدي مي‌نويسد: توسط ائمه† نهي شده است كه امام را جز امام غسل دهد، امّا اگر كسي اين كار را كرد، امامت امام بعدي باطل نمي‌شود و هرگز ائمه نفرموده‌اند كه حتماً هر كس امام قبلي را غسل داد، او امام است. (عيون اخبار الرضا، ج1، ص97). براي آگاهي بيشتر در مسأله لزوم غسل و دفن امام به وسيلة امام بعدي، و سير تاريخي اين مسأله در ميان متكلّمان و محدّثان بزرگ شيعه، رجوع شود به: دمع‌السجوم ترجمة نفس المهموم، مرحوم آيت‌الله ميرزا ابوالحسن شعراني، ص347 ـ 345.
[2] .
شيخ مفيد مي‌نويسد: همگي آنان [شهدا] در پايين پاي امام حسين† دفن هستند. براي آنان گودالي كنده شد و همه را در آن دفن كرده وبر آنان خاك ريختند، جز عباس بن‌علي† كه او را در قتلگاهش بر روي بلندي بر سر راه غاضِريّه دفن كردند و قبر او آشكار است. براي قبرهاي برادران و خاندانش كه نامشان را برديم، هيچ نشانهاي نيست… گفته ميشود كه مدفن علي بن‌الحسين نزديكتر به مدفن [امام] حسين† است. امّا ياران حسين† كه با وي كشته شدند، در اطراف آن حضرت دفن شدند و قبرهاي آنان به تحقيق و تفصيل معلوم نيست، جز آن كه ترديدي نيست كه حائر،* آنان را در بردارد.[2] (الارشاد، ج2، ص 126.؛ طبرسي نيز به پيروي از شيخ مفيد، اين مطلب را آورده است. (إعلام الوري بأعلام الهدي، ص250؛ همو، تاج المواليد، ص32 ـ 33).
[3].
جلاء العيون، ص380.
[4].
علي بن‌عيسي‌ اربلي، كشف الغمة في معرفة الائمة، ج3، ص168.

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *