این‌که بر اساس آیات قرآن، لیلة القدر در ماه رمضان می‌باشد، هیچ جای شک و تردیدى نیست،[1] و نیز این‌که یکی از اعمال شب قدر، شب‌‌زنده‌داری است.[2] ولى در این‌که شب قدر کدام شب از شب‏هاى ماه رمضان است میان اندیشمندان اسلامی، اختلاف نظرهایی وجود دارد و در این زمینه تفسیرهاى زیادى شده، از جمله شب هفدهم، شب نوزدهم، شب بیست و یکم، شب بیست و سوم، شب بیست و هفتم و شب بیست و نهم.
احادیثی که از اهل بیت(ع) نقل شده بیشتر بر شب بیست و سوم[3] و در مرحله بعدی بر شب‌های بیست و یکم و نوزدهم تأکید دارند، در حالى‌که بسیاری از اهل سنت، شب بیست و هفتم را شب قدر دانسته و روایاتی را در این مورد نقل می‌کنند، از جمله این روایت:
«
قال اُبی فی لیلة القدر و الله إِنّی لأعلمها و أکثر علمی هی اللیلة التی أمرنا رسول الله(ص) بقیامها هی لیلة سبع و عشرین»[4]
ابى بن کعب در مورد شب قدر گفت: به خدا قسم من شب قدر را می‏دانم و دانشم در این مورد، فراوان است. شب قدر آن شبى است که رسول خدا(ص) ما را به شب‌زنده‌داری در آن امر کرد و آن شب، شب بیست و هفتم است.

 

منبع: اسلام کوئست


پی نوشت ها

[1]. بقره، 185. «شهر رمضان الذى انزل فیه القرآن»؛ قدر، 1. «انا انزلناه فى لیله القدر».

[2]. جهت آگاهی بیشتر در این زمینه می‌توانید به نمایه‌ 42208 (علت احیای شب‌های قدر) در همین سایت مراجعه نمایید.

[3]. جهت آگاهی بیشتر در این زمینه می‌توانید به نمایه‌  312 ( تعدد شب قدر ) در همین سایت مراجعه نمایید.

[4]. ابن کثیر دمشقى، اسماعیل بن عمرو، تحقیق: محمد حسین شمس الدی، تفسیر القرآن العظیم، ج‏8، ص 431، بیروت، دار الکتب العلمیة، چاپ اول، 1419ق.

 

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *