از جمله عوامل تحريك كننده مي توان به قيام صاحب زنج، قرامطه، تشكيل حكومت هاي شيعي علويان در طبرستان و فاطميان در مصر اشاره كرد. اين عوامل سبب شد كه عالمان امامي آن عصر مجبور به استفاده از راهكار تقيه شوند، به طوري كه اين پديده حتي در منابع امامي آن دوره و تعاملات بين وكلا و علماي امامي نيز اثر گذاشت. از اين رو شايسته است نخست تاريخچه اي از سازمان وكالت ارائه شود، سپس فضاي سياسي عصر غيبت صغرا ترسيم گردد، آن گاه منابع امامي آن دوره جداگانه مورد بررسي قرار گيرد. در پايان به اين نتيجه اشاره مي شود كه منابع امامي توجه بسيار اندكي به سازمان وكالت داشته اند كه اين امر متاثر از فضاي تقيه حاكم بر آن دوره بوده است؛ فرضيه اي كه نويسنده اين پژوهش، مي كوشد آن را اثبات كند.
دریافت متن کامل مقاله در قالب پی دی اف
منبع: سخن تاریخ