ابن سعد در کتاب طبقات به سند خود از امام باقر (ع) نقل کرده است که فرمود:
پیامبر اکرم غسل داده شد به سه غسل، با آب و سدر و از پشت پیراهن غسل داده شد؛ آب غسل حضرت از چاهی در قبا بود که «غرس» نامیده می‌شد و به سعد بن خثیمه تعلّق داشت و مردم از آن می‌نوشیدند؛ علی (ع) عهده دار غسل حضرت بود و عبّاس، آب می‌ریخت و فضل مراقب بود… .
هم‌چنین به سند دیگر از یزید بن بلال نقل کرده است که علی (ع) فرمود:
پیامبر اکرم سفارش کرد، کسی غیر از من او را غسل ندهد (فرمود: ) چه این که هر کس عورت مرا ببیند، چشمانش کور می‌شود. علی (ع) فرمود:فضل و اسامه در حالی که چشمان خود را بسته بودند، از پشت پرده به من آب می‌دادند؛ علی (ع) فرمود: به هیچ عضوی نرسیدم، مگر چنان بود که سه نفر همراه من، آن عضو را می‌گرداندند تا این که غسل حضرت را تمام کردم.
قال ابن سعد:
أخبرنا إسماعیل بن إبراهیم الأسديّ قال: أخبرنا ابن جریح، عن أبي جعفر محمّد ابن عليّ قال:
غسل النّبيّ (ص)، ثلاث غَسَلات بماء و سدر و غسل في قمیص، و غسل من بئر و یقال لها الغرس لسعد بن خیثمة بقباء، و کان یشرب منها، و ولی عليّ غسلته و العبّاس یصیّ الماء و الفضل محتضنه یقول: أرحني أرحني قطعتَ وتینی! إنّي أجد شیئاً یتنزل عليّ مرّتین.[1]
و قال أیضاً:
أخبرنا عبد الصمّد بن النعمان البزّاز قال: أخبرنا کیسان أبوعمر القصّار، عن مولاه یزید بن بلال قال: قال عليّ: أوصی النبيّ (ص)، ألّا یغسله أحدٌ غیري فإنّه لا یری أحدٌ عورتی إلّا طمست عیناه، قال عليّ: فکان الفضل و أسامة یناولانی الماء من وراء السّتر و هما معصوبا العین، قال عليّ: فما تاولت عضواً إلّا کإنّما یقلّبه معي ثلاثون رجلاً حتّی فرغت من غسله.[2]
[1] ـ الطّبقات الکبری 2: 214 و في هذا المعنی روایات کثیرة مع اسناد و الفاظ مختلفة.
[2] ـ الطّبقات الکبری 2: 213، تاریخ الذهبی 1: 576، مجمع الزوائد 9: 36، المناقب لابن شهر آشوب 1: 239 إلی قوله: عیناه.