طبرانی به سند خود از ابن عبّاس نقل کرده است که:
رسول خدا (ص) بر اثر غذای گوشتی یک زن یهودی، مسموم گردید و از دنیا رفت؛ یک سال طول نکشید که آن حضرت به واسطه‌ی آن سمّ از نفس افتاد و همیشه می‌فرمود: آن سمّ را (در خود) احساس می‌کنم.
قال الطّبرانيّ:
حدّثنا أبوالزنباع روح بن الفرج، حدّثنا یحیی بن بکیر، حدّثنا ابن لهیعة، عن ابی الأسود، عن عکرمة، عن ابن عبّاس: إنّ رسول الله (ص) لمّا مات من اللّحم الّذي کانت الیهودیّة سمته، فأنقطع أبهره من السمّ علی رأس السّنة، فکان یقول: مازلت أجد منه حِسّاً.[1]
[1] . المعجم الکبیر 11: 163 ح 11503، مجمع الزوائد 9: 35.