مرتضی توجّه ویژه‌ای به مسائل اعتقادی و عرفانی داشت.
در گرمای سوزان تابستان بستان، موهای سر خود را با تیغ تراشیده بود. وقتی از او سؤال کردم: چرا؟
گفت: «بگذار این سر آفتاب بخورد و از گرمای دنیا بچشد، تا هم خوب کار کند و هم آتش جهنم از یادش نرود!»
کتاب رسم خوبان 2- مقصود تویی؛ شهید مرتضی شادلو، ص 26.