شیخ طوسی در کتاب تهذیب گفته است:
در روز دوشنبه، بیست و هشتم ماه صفر سال دهم هجری در حالی که شصت و سه سال داشت، به علّت مسمومیت رحلت کرد.
و کتاب امالی با سلسله سند خود از شخصی به نام عبدالله بن ابی بکر و او از پدرش، نقل می‌کند که گفت:
رسول خدا (ص) روز دوشنبه، دوازدهم ماه ربیع الاوّل، وفات کرد و شب چهارشنبه دفن شد.
قال الطّوسيّ:
وَ قُبِضَ بِالْمَدِينَةِ مَسْمُوماً يَوْمَ الْإِثْنَيْنِ لِلَيْلَتَيْنِ بَقِيَتَا مِنْ صَفَرٍ سَنَةَ عَشَرَةٍ مِنَ الْهِجْرَةِ وَ هُوَ ابْنُ ثَلَاثٍ وَ سِتِّينَ سَنَةً.[1]
و قال أیضاً:
أَخْبَرَنَا أَبُو عُمَرَ، قَالَ: أَخْبَرَنَا أَحْمَدُ، قَالَ: أَخْبَرَنَا أَحْمَدُ بْنُ يَحْيَى الصُّوفِيُّ، قَالَ: حَدَّثَنَا عَبْدُ الرَّحْمَنِ بْنُ شَرِيكَ بْنِ عَبْدِ اللَّهِ النَّخَعِيُّ، قَالَ: حَدَّثَنَا أَبِي، عَنِ ابْنِ إِسْحَاقَ، عَنْ عَبْدِ اللَّهِ بْنِ أَبِي بَكْرِ بْنِ عَمْرِو بْنِ حَزْمٍ، عَنْ أَبِيهِ، قَالَ:
تُوُفِّيَ رَسُولُ اللَّهِ (ص) فِي شَهْرِ رَبِيعٍ الْأَوَّلِ، فِي اثْنَتَيْ عَشْرَةَ مَضَتْ مِنْ شَهْرِ رَبِيعٍ الْأَوَّلِ، يَوْمَ الْإِثْنَيْنِ، وَ دُفِنَ لَيْلَةَ الْأَرْبِعَاءِ.[2]
[1] . التهذیب 6: 2، روضة الواعظین 71، کشف الغمّة 1: 16.
[2] . الأمالی، 266 ح 29، مروج الهذب 2: 287 مع اختلاف في الالفاظ.