محمّد بن اسماعیل بخاری به سند خود از عایشه، روایت کرده که:
فاطمه (ع)، دختر پیامبر اکرم (ص) کسی را نزد ابوبکر فرستاد و میراث خود را از آنچه خداوند به پیامبر اکرم (ص) بخشیده بود، یعنی فدک و باقیماندهی خمس خیبر، درخواست کرد ابوبکر گفت: پیامبر اکرم (ص) فرمودهاند: ما پیامبران، ارث نمیگذاریم و آنچه از ما باقی ماند صدقه است آل محمّد (ص) و خاندانش از این مال، میخورند به خدا سوگند! صدقات پیامبر اکرم (ص) را تغییر نخواهم داد و از آن حالتی که در زمان حضرت بود، خارج نخواهم کرد و در مورد آنها، همانند خود حضرت عمل میکنم.
ابوبکر چیزی از آن اموال را به فاطمه (ع) نداد و حضرت، بر ابوبکر خشمگین شد از او، دوری گزید و با او، سخنی نگفت تا از دنیا رفت. حضرت فاطمه (ع)، پس از رسول خدا (ص)، تنها شش ما زیست و زمانی که از دنیا رفت، همسرش علی (ع) او را شبانه به خاک سپرد و به ابوبکرف اجازه نمازگزاردن بر وی را نداد.[1]
قال محمّد إسماعیل البخاريّ:
حَدَّثَنَا یحیی بن بکیر، حَدَّثَنَا لَيْثٌ، عَنْ عَقِيلٍ، عَنِ ابْنِ شِهَابٍ، عَنْ عُرْوَةَ، عَنْ عَائِشَةَ أَنَّ فَاطِمَةَ(ع) بِنْتَ أَلنَّبِيِّ أَرْسَلَتْ إِلَى أَبِي بَكْرٍ تَسْأَلُهُ مِيرَاثَهَا مِنْ رَسُولِ اللَّهِ (ص) مِمَّا أَفَاءَ اللَّهُ عَلَيْهِ بِالْمَدِينَةِ وَ فَدَكَ وَ مَا بَقِيَ مِنْ خُمْسِ خَيْبَرَ فَقَالَ أَبُو بَكْر: إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ (ص) قَالَ: لَا نُوّرَثُ، مَا تَرَكْنَاهُ صَدَقَةٌّ إِنَّمَا يَأْكُلُ آلُ مُحَمَّدٍ مِنْ هَذَا الْمَالِ وَ إِنِّي وَ اللَّهِ مَا أُغَيِّرُ شَيْئاً مِنْ صَدَقَةِ رَسُولِ اللَّهِ (ص) عَنْ حَالِهَا الَّتِي كَانَ عَلَيْهَا فِي عَهْدِ رَسُولِ اللَّهِ وَ لَأَعْمَلَنَّ فِيهَا بِمَا عَمِلَ بِهِ رَسُولُ اللَّهِ (ص) فَأَبَى أَبُو بَكْرٍ أَنْ يَدْفَعَ إِلَى فَاطِمَةَ منها شَيْئاً فَوَجَدَتْ فَاطِمَةُ عَلَى أَبِي بَكْرٍ فِي ذَلِكَ قَالَ فَهَجَرَتْهُ فَلَمْ تُكَلِّمْهُ حَتَّى تُوُفِّيَتْ وَ عَاشَتْ بَعْدَ أَلنَبِيِّ (ص) سِتَّةَ أَشْهُرٍ فَلَمَّا تُوُفِّيَتْ دَفَنَهَا زَوْجُهَا عَلِيُّ لَيْلًا وَ لَمْ يؤذن بها ابا بكر و صلّى عليها…[2]
[1] ـ صحیح بخاری، ج 5، ص 82.
[2] ـ صحیح البخاری 5: 82، صحیح مسلم 2: 144 و فیهو صلّی علیها عليّ…، تاریخ المدینة 1: 196 و بمضمونها روایة اخری عن أُمهانی في198، العمدة لابن بطریق390 ح 776، عن الصحیحین، عنه البحار 29: 111 ح 5.