فتّال نیشابوری گفته است:
فاطمه (ع)، هشت سال با رسول خدا (ص)، در مکّه زیست، سپس با ایشان به مدینه منوره مهاجرت نمود و حضرت رسول (ص) پس از هجرت به شهر مدینه، او را به عقد حضرت علی (ع) در آورد… و هنگامی که پیامبر اکرم (ص) رحلت فرمودند، فاطمه (ع) هیجده ساله بود و پس از پدر بزرگوارش هفتاد و دو روز، زندگی کرد.
قال الفتّال:
أَنَّها أَقَامَت مَعَ رَسُولِ اللَّهِ (ص) بِمَكَّةَ ثَمَانَ سِنِينَ ثُمَّ هَاجَرَتْ مَعَ رَسُولِ اللَّهِ (ص) إِلَى الْمَدِينَةِ فَزَوَّجَهَا مِنْ عَلِيٍّ بن أبي‌طالب (ع) بَعْدَ مَقْدَمِهِمُ الْمَدِينَةَ… وَ قُبِضَ النَّبِيُّ (ص) وَ لِفَاطِمَةَ (ع) يَوْمَئِذٍ ثَمَانِيَ عَشْرَةَ سَنَةً وَ عَاشَتْ بَعْدَ أَبِيهَا اثْنَتَيْنِ وَ سَبْعِينَ.[1]
[1] ـ روضة الواعظین 143، عنه البحار 43: 7.
