طبرى روايت مى كند كه مسلم بن عقيل هفده شب پيش از كشته شدنش از كوفه به امام حسين عليه السلام چنين نوشت:
راهنما به خويشاوندانش دروغ نمى گويد، جماعت كوفيان با توست، همين كه نامه ام را خواندى روانه شو. والسلام عليك.
در نقل ابن نما آمده است:
اما بعد، راهنما به خويشاوندانش دروغ نمى گويد. همه اهل كوفه با تواند و هجده هزار تن از آنان با من بيعت كرده اند. همين كه نامه ام را خواندى با شتاب حركت كن.
والسلام عليك و رحمةالله و بركاته [1]
در روايت دينورى آمده است:
… حركت كن كه همه مردم باتواند و هيچ نظر خوشى به خاندان ابوسفيان ندارند.[2]
روايت هاى تاريخى حاكى از آن است كه قيس بن مسهر صيداوى اين نامه را نزد امام در مكه برد؛ و مسلم، عابس شاكرى و غلامش، شوذب، را با او همراه ساخت.[3]
امام حسين عليه السلام قصد خويش مبنى بر رفتن به كوفه را به گزارش مسلم از وضع مردم كوفه منوط ساخته بود؛ و در نامه نخست خود به مردم آن شهر بر اين موضوع تأكيد ورزيد و فرمود:
… اگر او به من نوشت كه رأى جماعت و خردمندان و اربابان فضيلت شما بر آنچه فرستادگانتان آورده اندو درنامه هايتان خوانده ام متحداست، به زودى نزد شما خواهم آمد.[4]
در پرتو نامه مسلم، امام حسين عليه السلام عزم خويش را بر رفتن به كوفه جزم كرد و نامه دومش را، در حاجر، از بطن رمه، براى مردم نوشت؛ و قيس بن مسهر آن را به كوفه برد.
ولى وى در اثناى اين سفارت در راه دستگير شد؛ و براى آن كه نامه به دست دشمن نيفتد آن را پاره كرد.
منبع:کتاب با کاروان حسینی، مقاله «تلاش های امام حسین علیه السلام در مکه»
تهیه و تنظیم :علی اکبر اسدی
[1] مثير الاحزان، ص 32.
[2] اخبار الطوال، ص 243.
[3] ابصار العين، ص 112.
[4] ارشاد، ص 204.
