وقتی مهدی در دوره‌ی راهنمایی درس می‌خواند، یک روز پیش من آمد و پرسید: «پدر جان! خمس اموالت را داده‌ای؟»

یزدی‌ها به مسائل مذهبی پایبندی زیادی دارند؛ من هم این‌طور بودم. اوّل تعجّب کردم و حرفش را شوخی گرفتم و گفتم: نه پسرم، نداده‌ام؛ امسال را نداده‌ام.»

مهدی از فردای آن روز لب به غذا نزد. اصلاً به این فکر نبودم که علتش چیست. بعد از دو روز اعتصاب غذا، علت را گفت و فهمیدم به خاطر همان بحث خمس است!


رسم خوبان 19 – غیرت دینی و تقیّد به ضوابط شرعی، ص 82. / دسته یک، ص 141.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *