سؤال: من یک پسر هفت ساله دارم که علاقه‌ی خیلی زیادی به دیدن CD و بازی های کامپیوتری دارد. من خیلی با این قضیه مخالف هستم؛ چون آسیب‌های جسمی و روحی، روانی این مسئله را می‌دانم. امّا مسئله‌ای که وجود دارد این است که با شوهرم در این خصوص به هیچ وجه هم سوء نیستیم؛ یعنی ایشان هیچ کنترلی در این قضیه ندارد و حتّی تا حدودی مشوّق آن است. چگونه باید با این قضیه برخورد کنم؟

این مادر بزرگوار در این زمینه باید به چند نکته توجّه داشته باشند:

الف. برنامه ریزی برای کودکان

عمده‌ي دليل اين‌كه بچّه‌ها زياد از بازي‌هاي كامپيوتري يا برنامه‌هاي رسانه استفاده مي‌كنند، بي‌برنامه بودن است؛ يعني به این علّت کودک از تلویزیون و رسانه زیاد استفاده می‌کند که  پدر و مادر نتواسته‌اند جايگزين‌ مناسبی براي او ترسيم کنند؛ لذا توصیه‌ی ما این است که مادر یک برنامه ریزی کامل برای فرزند خود داشته باشد.

ب. داشتن هم بازی مناسب

در هفت سال دوّم باید بخشی از اوقات بچّه ها با همسالان گذرانده شود؛ این امر خیلی  می‌تواند در رفع مشکل کمک کند.

ج. استفاده از اسباب بازی های مناسب

پدر و مادر باید اسباب بازي‌هاي مناسبی را براي فرزندان خود تهیّه كنند؛  اسباب‌ بازي‌هایي كه جنبه‌ي فكري و سرگرمي‌ دارد و هوش بچّه‌ها را افزايش مي‌دهد.

د. سپردن مسئولیت به فرزند

نكته‌ي چهارم براي رفع این مشکل، اين است که بخشي از مسئولیت‌های خانه را به فرزندمان بسپاریم. برخي از مادران هستند که تمام کارهای کودک خود را انجام می‌دهند؛ در حالی که این کار درست نیست و باید بچّه‌ها در این امور مشاركت داشته باشند.

ه. پرنگ شدن نقش مادر

نكته‌ي آخر به عنوان راهکار اين است که مادر نقش خود را در محيط خانه پررنگ‌ كند؛ يعني همان محوريّت مربّي‌گري و تربيت فرزند را خود عهده‌دار باشند و پدر هم نقش مديريتي را در حوزه‌ي خانواده بر عهده بگیرد.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *