شیخ کلینی گفته است:
… از امام صادق (ع) روایت شده که فرمود: چون فاطمه (ع) حسین (ع) را باردار بود، جبرئیل نزد پیامبر خدا (ص) فرود آمد و گفت: فاطمه فرزندی به دنیا خواهد آورد که پس از تو امّتت او را می‌کشند. چون فاطمه حسین را حامله شد، از این بارداری ناخرسند بود و چون او را به دنیا آورد ناراحت شد. سپس امام صادق (ع) فرمود: در دنیا دیده نشده که مادری پسری بزاید و ناراحت شود، ولی فاطمه ناراحت شد، چرا که می‌دانست کشته می‌شود. فرمود: درباره‌ی این موضوع، این آیه نازل شده است: «ما انسان را سفارش کردیم که به پدر و مادرش نیکی کند، مادرش با ناراحتی او را باردار شد و با ناراحتی بار بر زمین نهاد، و بارداری و از شیر بریدنش سی ماه بود.»
قال شیخ الکینیّ:
عَنْ مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَى، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ، عَنِ الْوَشَّاءِ، وَ الْحُسَيْنُ بْنُ مُحَمَّدٍ، عَنْ مُعَلَّى بْنِ مُحَمَّدٍ، عَنِ الْوَشَّاءِ، عَنْ أَحْمَدَ بْنِ عَائِذٍ، عَنْ أَبِي خَدِيجَةَ، عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ (ع) قَالَ: لَمَّا حَمَلَتْ فَاطِمَةُ (ع) بِالْحُسَيْنِ (ع) جَاءَ جَبْرَئِيلُ إِلَى رَسُولِ اللَّهِ (ص)، فَقَالَ: إِنَّ فَاطِمَةَ ع سَتَلِدُ غُلَاماً تَقْتُلُهُ أُمَّتُكَ مِنْ بَعْدِكَ، فَلَمَّا حَمَلَتْ فَاطِمَةُ بِالْحُسَيْنِ كَرِهَتْ حَمْلَهُ وَ حِينَ وَضَعَتْهُ كَرِهَتْ وَضْعَهُ، ثُمَّ قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ (ع) لَمْ تُرَ فِي الدُّنْيَا أُمٌّ تَلِدُ غُلَاماً تَكْرَهُهُ، وَ لَكِنَّهَا كَرِهَتْهُ لِمَا عَلِمَتْ أَنَّهُ سَيُقْتَلُ قَالَ: وَ فِيهِ
نَزَلَتْ هَذِهِ الْآيَةُ «وَ وَصَّيْنَا الْإِنْسانَ بِوالِدَيْهِ حُسْناً حَمَلَتْهُ أُمُّهُ كُرْهاً وَ وَضَعَتْهُ كُرْهاً وَ حَمْلُهُ وَ فِصالُهُ ثَلاثُونَ شَهْراً[1]»[2]
[1]– الاحقاف: 15.
[2]– الکافی 1: 464 ح 3، کامل الزیارات: 122 ح 135، نور الثقلین 5: 13، تفسیر البرهان 4: 172، البحار 44: 231 ح 16، العوالم 17: 113 ح 1 و نقل القمی مضمون الحدیث فی تفسیره 2: 297.