ماديّات و دنيا و وسايل راحتى، راحتى نمى آورد، بلكه: «أَلاَ بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَـلـءِنُّ الْقُلُوبُ» هان! تنها با ياد خدا دل ها آرام مى گيرند.سوره ى رعد، آيه ى 28.
نه با داشتن مُلك و ملكوت. لذا بايد سعى كنيم تزلزل هايمان برطرف شود و پرده ها برداشته شود. و بزرگترين پرده، خود ما هستيم: « تو خود حجاب خودى، حافظ از ميان برخيز » ديوان حافظ، با تصحيح قدسى، غزل 159، ص 141؛ غزل 316، ص 245.ما خودمان حجابيم، خداوند حجاب ندارد: « لا يُهْتَكُ حِجابُهُ. » ( تهذيب، ج 3، ص 110؛ اقبال الاعمال، ص 59؛ البلد الامين، ص 194؛ مصباح كفعمى، ص 578؛ مصباح المتهجّد، ص577.) اين موجوداتند كه حجابند، خَرْقِ حجاب كه صورت بگيرد باز بشريّت باقى است، حجاب هاى نورانى همان توجّه به نورِ اذكار و عبادات است.
منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد1 / محمد حسین رخشاد