مثل اجتماع قلوب، مانند پیوستن آبهای متعدّد قلیل است که هنگام پیوستن به هم، تبدیل به آب کرّ شده، نجاست را قبول نمیکند و چیزی آنان را نجس نمیکند!
و این [نکته] دارای سرّی بلند و علّتی لطیف در علم معرفت [و عرفان الهی] است.
منبع: کتاب به سوی دوست، ص 167
