از آقاى اشعرى كه عالِم راستگويى است نقل شده كه مى گفت: دايى من كه سيّد، و از شاگردان مرحوم شيخ فضل اللّه نورى(مرحوم فضل اللّه بن عباس نورى شهيد (؟ ـ 1327)، صاحب تذكرة الغافل و ارشاد الجاهل و…) ـ رحمه اللّه ـ بود، در شبى كه جنازه ى ايشان را به قم آورده بودند تا فردا در حجره دفن كنند، در همان حجره صداى قرآن از جنازه ى آن مرحوم شنيده بود.
آقاى ديگرى نقل كرده است: لب ايوان مقبره، در صحن مطهر حضرت معصومه ـ عليهاالسّلام ـ نشسته بودم، شنيدم از توى مقبره ى مرحوم شيخ فضل اللّه نورى ـ رحمه اللّه ـ صداى قرآن مى آيد. به طرف مقبره رفتم، ديدم كسى نيست، بازگشتم تكرار شد، خلاصه يقين كردم كه صداى قرآن از خود صاحب قبر است.
منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد1 / محمد حسین رخشاد