به شيخ انصارى ـ رحمه اللّه ـ در وقت مرض موت عرض كردند: خيلى براى شفاى شما مجالس ختم و دعا گرفته شده، انْ  شاءاللّه شفا مى يابيد. ايشان فرمودند:

« أَلْمَوْتُ وَالْحَياةُ مِنْ عَوارِضِ الْبَدَنِ، وَ السُّوچُ سَوادُ الْوَجْهِ فِى الدّارَيْنِ. » مرگ و زندگى از عوارض جسم اند، و مصيبت آن است كه انسان در دو سراى دنيا و آخرت سياه رو باشد.

سؤال: « سوچ » يعنى چه؟

جواب: كلمه عاميانه اى است به معناى سوگوارى در مصيبت، كه اصل آن سوگ است.منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد1 / محمد حسین رخشاد

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *