اگر علم انسان مطابق ايمانش باشد خيلى خوب است.علماى سابق علم را از ايمان جدا نمى  دانستند، مرحوم ميرزاى شيرازى بزرگ(  مرحوم ميرزا محمد حسن شيرازى، از علما و مراجع تقليد سامرا.) در قضيّه  ى تحريم تنباكو فرموده بود: علّت اين حكمى كه كردم، آن بود كه در سرداب سامرا حضرت صاحب ـ عجّل اللّه تعالى فرجه الشّريف ـ را زيارت كردم و در آن  جا به من الهام شد! آيا مى شود كسى معنويت نداشته باشد و به او افاضه شود كه به سرداب برود؟! لذا در جواب آقا سيّدمحمّد فشاركى ـ رحمه  اللّه   ـ كه زياد داد و بيداد مى  كرد، با اجازه و اسقاط مقام استاد و شاگردى، گفت: سيّد اولاد پيغمبر، چرا شما حكم نمى  كنيد؟ آيا مى  ترسيد در اين راه كشته شويد؟! و ايشان پاسخ دادند: كشته شدن افتخار ما است!

منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد1 / محمد حسین رخشاد

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *