زمانى ديدند پدر مرحوم شيخ محمّد حسين اصفهانى صاحب تفسير، كه از علما و بزرگان اصفهان بود، تمام كارهايش را كنار گذاشت و براى زيارت عتبات به سوى نجف و كربلا حركت كرد. بستگان و آقازاده ها مقدارى لباس تهيّه كردند و در پى ايشان رفتند و در منزل اوّل خارج از اصفهان به او رسيدند و گفتند: اين چه حركت و مسافرت است كه با خود چيزى نمى بريد و همراه هم نداريد؟ ايشان به آنها فهماند كه آماده ى سفر آخرت است. مرحوم شيخ محمّد حسين(منظور مرحوم شيخ محمّد حسين بن محمّد باقر نجفى اصفهانى (1266 ـ 1308)، صاحب تفسير است كه سوره ى حمد و مقدارى از سوره ى بقره را تفسير نموده و در سنين جوانى مرحوم شده است.) كه فرزند ارشد ايشان بود و اعلميّت ايشان در ميان معاصرينش به حدّى بود كه مى گويند: بعد از مرحوم ميرزاى شيرازى، لايق مرجعيّت است، فرمود: « من شش ماه پيش مى دانستم كه روز سيزدهم رجب تاريخ فوت ايشان است.» روز اوّل حركت ايشان به سوى نجف و كربلا، اوّل رجب بود.
منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد1 / محمد حسین رخشاد
