مرحوم شيخ محمّد حسين اصفهانى صاحب تفسير مى  فرمايد: كه از اول تكليف تا به حال معصيت نكرده  ام، « وَ ما أُبَرِّى  ءُ نَفْسى مِنَ التَّجَرّى! »؛ (ولى خود را از تجرّى و نيّت معصيت پاك و منزّه نمى  دانم!) حضرت استاد ـ مدّظلّه ـ در جاى ديگر فرمودند: آقاى ديگرى بود كه مى گفت من بيست سال است دروغ نگفته  ام! و نتيجه ى آن اين بود كه در تاريكى، قرآن يا هر كتاب ديگر را مى خوانم، و هرگاه محتاج به غذا باشم از غيب برايم حاضر مى شود تا به حدّى كه مى خورم و سير مى شوم، و مسايل و مشكلات با توسّل براى من حلّ مى  شود.

آيا براى ما مايه  ى سرافكندگى و غبطه  آور نيست كه غير معصوم، در زمان تكليف هيچ معصيت نكند! و ما…

منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد1 / محمد حسین رخشاد

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *