اختلاف بين ما و عامّه در فروع قابل ذكر نيست و نبايد به آن دامن زد، بلكه اختلاف ما و آن  ها در اصول است. با اين همه مودّت ذى القربى در قرآن منصوص و صريح است. و ما تابع قرآن هستيم، لذا هر كه مودّت ذى القربى را دارد ما او را قبول و دوست داريم، و هر كه آن را ندارد، ما او را قبول نداريم بنابراين، اختلاف ما و آن  ها در امامت با حكميّت قرآن حلّ مى  شود. امّا در فروع، ما فقه اهل  بيت ـ عليهم  السّلام ـ را به دليل حديث متواتر ثقلين اختيار نموده  ايم، و عامّه هم بايد بدان التزام داشته باشند؛ بلكه مرحوم شيخ جواد بلاغى مى  فرمود:

«احتياط براى جاهل، اختيارِ مذهب اماميّه است.» در واقع اهل  بيت ـ عليهم  السّلام ـ احتياط را براى ما بيان نموده  اند، و راه احتياط را براى درك احكام واقعيّه باز كرده  اند.

منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد1 / محمد حسین رخشاد

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *