هرگز معصيت خدا را نكردم!

از حضرت زيد⁽فرزند امام سجاد ـ عليه السّلام ـ⁾ ـ رحمه اللّه ـ نقل شده كه فرمود:« ما عَصَيْتُ اللّه مُنْذُ عَرَفْتُ يَمينى مِنْ شِمالى.» از آن زمان، كه دست راست و چپ را تشخيص دادم، معصيت خدا نكرده ام. ائمّه ـ عليهم السّلام ـ از حال ما غافل نيستند، اگر چه ما از آنها غافل باشيم، « هُمْ يَعْلَموُنَ كُلَّ ما نَعْلَمُ وَ لا نَعْلَمُ كُلَّ ما يَعْلَمُونَ.»؛ (آنان تمام آن چه را كه ما مى  دانيم مى دانند، و ما تمام آن چه را كه آنان مى دانند نمى دانيم.) امام سجّاد ـ عليه السّلام ـ به زيد ـ رحمه اللّه ـ فرمود: « إِنّى أُعيذُكَ أَنْ تَكوُنَ الْمَصْلوُبَ فِى الْكُناسَةِ. » به خدا پناه مى برم از اين كه تو را در محلّه ى كناسه [كوفه] به دار آويزند.بحار الانوار، ج 45، ص 351؛ ج 46، ص 183؛ فرحة الغرىّ، ص 115. مشابه: منقول از امام باقر ـ عليه  السّلام. ر.ك: بحار الانوار، ج 46، ص 210.

منبع: کتاب در محضر حضرت آیت الله العظمی بهجت- جلد1 / محمد حسین رخشاد