بکاء بر سیدالشهدا(ع) برای معصومین(ع) چه آثاری دارد و چه سلوکی دارد که امام سجاد(ع) سی و پنج سال گریه کردند؟ مگر امام بیکار است؟ یک کسی گفته بود: مگر امام زمان(عج) بیکارند که صبح و شام گریه می کنند؟ من عرض کردم: لابد شما کار دارید و امام زمان بیکارند! آیا امام سجاد(ع) بیکار بودند که این همه سال گریه کردند؟! تا «کار» را چه معنا کنیم. آیا امام سجاد(ع) و یا حضرت یعقوب(ع) بیکار بود‌ند و از سر بیکاری گریه می کردند؟! این چه تحلیلی از معصوم و فعل معصوم است؟! حتماً یک سلوکی برای خودشان و برای امت شان با گریه حضرت یعقوب اتفاق می افتاده است. برای اهل بیت(ع) هم به این شکل است. با این بکاء شان سلوکی برای کل کائنات اتفاق می افتد و گریه کائنات ناشی از گریه معصوم است و حال معصوم است که حال عالم را تغییر می دهد؛ منتها تجلی حال معصوم در دل مومن تجلی خاصی است; زیرا «شِیعَتُنَا جُزْءٌ مِنَّا، خُلِقُوا مِنْ فَضْلِ طِینَتِنَا…». تجلی حزن امام در قلب مومن واقع می شود و الا همه کائنات تحت تاثیر تحولات حال امام هستند. این که عالم در روز عاشورامتحول می شود به خاطر تحول حال امام و ولی خدا است؛ اگر عالم ملائکه هم متحول می شوند ریشه اش در تحول حال ولی خدا است.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *