یكی از اقسام گریه، “گریه خوف” است. یعنی انسان گریه می‏‌كند به‌خاطر اینكه مبادا از كسانی باشد كه در روز عاشورا در صف سیدالشهداء نباشد. استادی می‏‌فرمودند یكی از گریه‏‌های جدی‌‏ام، گریه خوف است كه مبادا مثل كسانی باشم كه تا دنیایش در گرو نیفتاده باشد، واقعا نامه می‏‌نوشتند و امام حسین(ع) را دعوت می‏‌كردند، ولی وقتی دنیایشان در گرو افتاد نتوانستند با دنیای خودشان تصفیه حساب كنند و لذا مقابل حضرت قرار گرفتند.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *