روحانيت بايد مبلّغ معصومين (عليهم السلام) بوده و ادبيات تبليغش ادبيات ائمه (عليهم السلام) باشد. تنها ادبيات ائمه، ادبيات مؤثر است و نفس تربيت ميكند؛ چرا که متناسب با فطرت است. البته گاهي نيز لازم است در منبر شعر حكيمانه خوانده شود اما نبايد همة منبر در اين اشعار خلاصه شود. چه لزومي دارد انسان عمر خود را صرف تبليغ ادبيات يک شاعر کند که هم شعر خوب دارد و هم حرف بد؟ مگر مأموريت مبلغين، تبليغ شاعران است؟ مبلّغ موظف است كتاب خدا و معارف اهلبيت (عليهم السلام) را که «خُزَّانُ عِلْمِ اللَّهِ» هستند به مردم برساند.
