به طوركلي گناهان دوقسم است:
يك قسم لغزشهايي است كه براثرغلبه ي وسوسه شيطان ونفس از انسان سرميزند و سپس پشيمان ميشود و بازگشت وتوبه ميكند. البته تكرار مداوم همين ها باعث ظلمت وخداي نكرده افتادن در ورطه ي كبائر ميشود!
اما قسمتي ازگناهان است كه درنفس انسان ريشه دوانيده و آنها مبدا و منشأ گناهان ومعاصي ديگر ميشوند؛ مثل گناهاني كه از حسد يا بخل يا تكبر و امثال اين رذايل باطني سرچشمه ميگيرد! اينجاست كه بايد با تيزبيني وتفكر خالصانه و حساب رسي نفس درصدد پاك نمودن نفس از اين كدورات باطني كه منشا گناهان ديگر است، برآييم! اين ريشه هاي قلبي گناه ومعصيت از بزرگترين موانع قرار گرفتن تحت الطاف خاصه معصومين (ع) است. اگر جدّي در صدد اصلاح نفس و قرب به خدا تلاش كنيم، عنايات ومدد خود را به ما ميرساند و مورد اشراف خاص امام زمان (ع) قرار ميگيريم.